Posługa liturgiczna kobiet w Kościele. Opinie

[Magnolia]

Decyzją papieża Franciszka opublikowaną 11 stycznia 2021 r. w motu proprio „Spiritus Domini” kobiety będą teraz mogły oficjalnie pełnić posługę lektoratu i akolitatu w Kościele Katolickim.

Wprowadzając zmianę w prawie kanonicznym papież Franciszek na nowo zdefiniował prawnie istniejącą od dawna na całym świecie – a zwłaszcza w krajach niemieckojęzycznych – praktykę posługi kobiet w Eucharystii. Są to m.in. czytania mszalne, udzielanie Komunii św., czy służba ołtarza. Konkretnie papież wykreślił z kanonu 230 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego słowo „mężczyźni”, który to punkt zaczyna się teraz od słowa „świeccy”. Zgodnie z tym, wszyscy ochrzczeni świeccy spełniający kryteria wieku i przygotowania, mogą pełnić posługę lektorów i akolitów w „ustalonym obrzędzie liturgicznym”.
https://ekai.pl/kard-schonborn-komentuj ... la-kobiet/

Co o tym myślicie?
Jaką macie opinię?
Jakie wrażenia budzą przy ołtarzu ministrantki lub lektorki?

[DariuszJ]

Opinie na ten temat są zupełnie różne. Tutaj na przykład odmienna opinia bp Schneidera: https://www.pch24.pl/bp-athanasius-schn ... 740,i.html

Ze swojej strony mogę powiedzieć, że jest to dla mnie zaskakująca decyzja, tym bardziej dlatego, że jeszcze niedawno posługi akolitatu i lektoratu były zaliczane do święceń niższych (w "tradycyjnych" seminariach nadal tak jest) i od początku istnienia Kościoła, te święcenia niższe/posługi, były udzielane jedynie mężczyznom. Bp Schneider wspomina o tym, że posługi lektoratu i akolitatu wynikają/pochodzą z zadań diakońskich.

Nie zmienia jednak to faktu, że papież Franciszek mógł podjąć tę decyzję, gdyż te posługi są z ustanowienia Kościoła, a nie ustanowienia Bożego, tak jak to jest w przypadku sakramentu święceń, udzielanemu diakonom, prezbiterom i biskupom.

Pamiętajmy też jednak, że potrzeba czasu, aby powstały odpowiednie instrukcje wykonawcze i formacyjne oraz że może mieć miejsce sytuacja, jak w przypadku Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej - w Polsce tę nadzwyczajną funkcję pełnią jedynie mężczyźni oraz siostry zakonne (decyzja KEP) - nie zaś kobiety świeckie, chociaż w teorii jest taka możliwość.

[Marek Piotrowski]

Nie mam wątpliwości, że ta decyzja jest prawnie poprawna.
Nie jestem tylko pewien, czy jest potrzebna.

[Magnolia]

Wydaje mi się, ze jeśli patrzymy tylko z perspektywy polskiego Kościoła, to może tak, może nie.
Ale już w w perspektywie świata posługa kobiet jest potrzebna bardzo.

[Marek Piotrowski]

Dlaczego?

[Magnolia]

Dlaczego?

Bo brakuje kapłanów, powołań
Kobiety nie zastąpią kapłana w sprawowaniu eucharystii, ale mogą czytać Pismo św dla wspólnoty czekając na kapłana który bywa co jakiś czas
Takie mi przychodzi wyjaśnienie.

[DariuszJ]

Tylko, że kobiety mogą czytać Pismo święte nie mając posługi lektoratu, a przyjmując jedynie liturgiczną funkcję lektora i przy ołtarzu mogą też posługiwać i pełnić funkcję Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej. Akolitat podczas liturgii daje właściwie tyle więcej w stosunku do "NSKŚ" i ministranta, że można puryfikować naczynia liturgiczne. Oczywiście akolitat to stała posługa mająca swoje zwyczajne zadania, również poza liturgią, a nie czasowa funkcja jak w przypadku ministranta, czy "NSKŚ". Do tego ordynariusz może delegować świeckich do sprawowania niektórych sakramentów, czy sakramentaliów, np. udzielania chrztu świętego, gdy nie ma kapłana lub diakona i do tego nie są potrzebne posługi lektoratu i akolitatu.

Odnoszę wrażenie, że ta decyzja mogła wynikać z próby ostudzenia zapału niektórych kobiet i niestety również duchownych, postulujących nieustannie o wyświęcanie kobiet, ale to tylko moje przypuszczenie/mój pomysł na to, dlaczego taka decyzja została podjęta.

Może wyda się zaskakujące to, co teraz napisze, ale prędzej wprowadziłbym dobrowolność celibatu dla prezbiterów, tak jak obecnie ma to miejsce w przypadku diakonów rzymskokatolickich oraz prezbiterów i diakonów grekokatolickich.

[Magnolia]

Może wyda się zaskakujące to, co teraz napisze, ale prędzej wprowadziłbym dobrowolność celibatu dla prezbiterów, tak jak obecnie ma to miejsce w przypadku diakonów rzymskokatolickich oraz prezbiterów i diakonów grekokatolickich.

Dlaczego? Jakie problemy niesie z sobą posługa kobiet przy ołtarzu?
Dla mnie problemy z żonami księży, rozwodami księży, spadkami po księżach, dziećmi księży, częstą zmianą adresu zamieszkania w takiej rodzinie, zmiany szkół dzieci - to dopiero piętrzące się problemy do przewidzenia i rozwiązania gdyby zniesiono choć częściowo celibat. Nie wspominając o zazdrości żon, że dla parafian mąż ma czas a dla niej nie...

[Marek Piotrowski]

Samo w sobie nie ma to nic złego, ale... w sytuacji, gdy w "świecie" robi się wszystko, by zatuszować odmienność płci, jest to IMHO sygnał w niewłaściwym kierunku. Tym bardziej, ze posługa akolity czy lektora nic nie wnosi (choć może szkoda, ze nie wymaga jej sie praktycznie do czytania na Mszy Świętej - ale to inny temat)

[DariuszJ]

Może wyda się zaskakujące to, co teraz napisze, ale prędzej wprowadziłbym dobrowolność celibatu dla prezbiterów, tak jak obecnie ma to miejsce w przypadku diakonów rzymskokatolickich oraz prezbiterów i diakonów grekokatolickich.

Dlaczego? Jakie problemy niesie z sobą posługa kobiet przy ołtarzu?
Dla mnie problemy z żonami księży, rozwodami księży, spadkami po księżach, dziećmi księży, częstą zmianą adresu zamieszkania w takiej rodzinie, zmiany szkół dzieci - to dopiero piętrzące się problemy do przewidzenia i rozwiązania gdyby zniesiono choć częściowo celibat. Nie wspominając o zazdrości żon, że dla parafian mąż ma czas a dla niej nie...

Kwestia tego, że od początku istnienia tych święceń niższych/posług, były one przez wieki udzielane tylko mężczyznom - kwestia pewnej tradycji. Podam też praktyczny przykład, który mi przychodzi do głowy: panowie w prezbiterium mogą być rozkojarzeni i mogą mieć problem ze skupieniem się na Mszy świętej. ;)

Odnośnie celibatu, to w Kościele od lat funkcjonują w ten sposób diakoni i prezbiterzy obrządków wschodnich oraz diakoni obrządku łacińskiego i również niektórzy prezbiterzy (konwertyci z anglikanizmu) i jakoś to działa. W moim przekonaniu wystarczyłaby np. zasada, że wikariuszowie żonaci posługują na zasadach diakonów stałych - utrzymują się z pracy zawodowej i mieszkają w swoich domach z rodzinami, udzielając się w parafii w niepełnym wymiarze. Coś czuję, że przy takiej opcji, powołań kapłańskich objawiłoby się znacznie więcej. Diakonów stałych Kościoła rzymskokatolickiego mamy na świecie prawie 50 tys. (z tendencją wzrostową), z czego znakomita większość to żonaci mężczyźni.